Αφορά την «μικρή» άρθρωση του ώμου, την ακρωμιοκλειδική. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού μικρής (πχ πτώσης) ή μεγάλης (πχ τροχαίο) βίας. Χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα, εκτός του πόνου, είναι η προπέτεια του περιφερικού άκρου της κλείδας.
Ειδικές ακτινογαφικές λήψεις σε συνδυασμό με μαγνητική τομογαφία συμβάλλουν στην σταδιοποίηση της ρήξεως.Ο βαθμός της ρήξεως καθορίζει και το είδος θεραπείας.
Μικρού βαθμού ρήξεις (1ου και 2ου) αντιμετωπίζονται συντηρητικά με ακινητοποίηση για μερικές εβδομάδες. Μεγαλυτέρου βαθμού ρήξεις (δηλ. ρήξη των κορακοκλειδικών συνδέσμων) αντιμετωπίζονται χειρουργικά με αρθροσκοπική ή ανοικτή τεχνική.
