Οι συχνότερες παθήσεις του δικεφάλου τένοντα στην περιοχή του ώμου σχετίζονται με την μακρά κεφαλή του, και είναι οι εξής:
- Τενοντοπάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
- Αστάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
- Tενοντοπάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
Τα κύρια συμπτώματα της είναι ο πόνος κατά τις κινήσεις ή σε μερικές περιπτώσεις και κατά την ηρεμία. Συνήθως παρατηρείται φλεγμονή (άσηπτη) πέριξ του τένοντα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις συνυπάρχει και κάποιου βαθμού φθορά του τένοντα.
Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι συνήθως διαγνωστικά. Ο παρακλινικός έλεγχος (ο Υπέρηχος και αν απαιτείται η Μαγνητική τομογραφία) συχνά χρησιμοποιούνται προς επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Η επιμονή των συμπτωμάτων για διάστημα μεγαλύτερο των 3-4 μηνών, που δεν ανταποκρίνονται στην συντηρητική αγωγή (φυσιοθεραπεία – φάρμακευτική αγωγή- ενέσιμη θεραπεία) καθιστά την αρθροσκόπηση ως την κύρια θεραπευτική επιλογή. - Αστάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
Και αυτή η πάθηση έχει ως κύρια κλινική εκδήλωση της τον πόνο κατά την κίνηση. Τα συμπτώματα προκαλούνται λόγω παθολογικής μετατόπισης του τένοντα έξω από την αύλακα του (υπεξάρθρημα ή εξάρθρημα).
Η κλινική εξέταση, ο Υπέρηχος και αν απαιτείται η Μαγνητική τομογραφία συμβάλλουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Η θεραπεία είναι χειρουργική:
- Σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 55 γίνεται αρθροσκοπική τενόδεση, δηλαδή καθήλωση του τένοντα σε πιό χαμηλή θέση μέσα στην αύλακα του δικεφάλου.
- Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας επιλέγεται συνήθως η αρθροσκοπική τενόλυση, δηλαδή η απελευθέρωση του τένοντα ο οποίος συνήθως σταθεροποιείται αυτόματα σε κάποιο σημείο της αύλακας. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να παρατηρηθεί μιά μικρή απώλεια της μυική ισχύος του δικεφάλου.
