Ο παγωμένος ώμος (ή συμφυτική θυλακίτιδα) είναι το αποτέλεσμα της δημιουργίας συμφύσεων και ρικνώσεων του αρθρικού θυλάκου. Παρατηρείται συχνά σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, μπορεί να είναι το προιόν κάποιου τραυματισμού, ή να μην οφείλεται σε συγκεκριμένη αιτία (αγνώστου αιτιολογίας).
Η κύρια κλινική εκδήλωση του παγωμένου ώμου είναι η έντονη δυσκαμψία της άρθρωσης. Αυτός ο έντονος περιορισμός της κίνησης του ώμου συχνά συνοδεύεται από πόνο. Επιπροσθέτως, δεν παρατηρείται διαφορά μεταξύ ενεργητικού και παθητικού εύρους κίνησης της άρθρωσης. Η συντηρητική θεραπεία είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων αναποτελεσματική.
Η θεραπεία εκλογής είναι η αρθροσκοπική λύση των συμφύσεων του θυλάκου (Capsular Release) και η κινητοποίηση της άρθρωσης. Η επέμβαση γίνεται με χρήση κάμερας και εφαρμογή 2-3 πολύ μικρών τομών 5-7 χιλιοστών, η κάθε μία. Μετά την έξοδο του ασθενούς από το χειρουργείο απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου αναλγησία.
Η κινητοποίηση του χεριού είναι άμεση. Από την ίδια μέρα ξεκινά εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπεία για την διατήρηση του πλήρους εύρους κίνησης που επιτεύχθηκε με το χειρουργείο.
