Πρόκειται για εναπόθεση αλάτων υδροξυαπατίτη (επασβέστωση) στην περιοχή της κατάφυσης του υπερακανθίου τένοντα. Είναι το αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών (υπέρ- χρησης) ή εκφύλισης του τένοντα.
Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά του συνδρόμου πρόσκρουσης, είναι όμως πολύ πιο έντονα. Ο πόνος είναι πολύ έντονος και συχνά ο ασθενής αδυνατεί να ανυψώσει το χέρι.Η κρίση συνήθως υποχωρεί με συντηρητική αγωγή μέσα σε μερικές εβδομάδες. Η αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας ( δηλ. η μετάπτωση της τενοντοπάθειας σε φάση χρονιότητας) για διάστημα 3-5 μηνών, συνήθως οδηγεί σε χειρουργική θεραπεία.
Η επέμβαση γίνεται αρθροσκοπικά με χρήση κάμερας και εφαρμογή 2-3 πολύ μικρών τομών 5-7 χιλιοστών, η κάθε μία. κατά την οποία αφαιρείται η περιοχή της ασβεστώσεως και εάν απαιτείται συρράπτεται ο τένοντας. Επίσης διενεργείται ακρωμιοπλαστική για την πρόληψη υποτροπής.
Μετά την έξοδο του ασθενούς από το χειρουργείο απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου αναλγησία καθώς και προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή. Δεν υπάρχουν μετεγχειρητικές ουλές.
