Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την σταθερότητα του γόνατος καθώς είναι αυτός που συγκρατεί την κνήμη σε δυνάμεις πρόσθιας παρεκτόπισης και εξωτερικής στροφής.
Ο πρόσθιος χιαστός μπορεί να τραυματιστεί από στροφικές κακώσεις με το γόνατο ελαφρά λυγισμένο, όπως επίσης μετά από βίαιη υπερέκταση ή υπέρκαμψη του γόνατος.
Συχνά συνυπάρχουν κακώσεις των μηνίσκων ή/και των πλαγίων συνδέσμων.
Οι κλινικές εκδηλώσεις μπορεί να είναι πόνος, οίδημα(αίμαρθρο), δυσκαμψία, αίσθημα αστάθειας. Η παρατεινόμενη αστάθεια του γόνατος μπορεί να προκαλέσει επιπλέον βλάβες στους μηνίσκους και τον αρθρικό χόνδρο. Πολλοί υποστηρίζουν πως η μη αποκατεστημένη ρήξη του προσθίου χιαστού είναι η αρχή του τέλους του γόνατος.
Η θεραπεία εκλογής είναι η αρθροσκοπική αποκατάσταση ( γίνεται με την βοήθεια κάμερας και την χρήση μικροσκοπικών εργαλείων διαμέσου 2-3 πολύ μικρών τομών 5-7 χιλιοστών η κάθε μία, καθως και μιας μικρής τομής λήψης του μοσχεύματος).
Υπάρχει ποικιλία επιλογών σχετικά με την χρήση μοσχευμάτων:
- Τενόντιο μόσχευμα Ημιτενοντώδους - Ισχνού (Hamstrings)
Χρησιμοποιείται ευρέως στα περισσότερα κέντρα του εξωτερικού. Πλεονεκτεί κυρίως λόγω της πολύ μικρής τομής που απαιτείται για την λήψη του, δεν υπάρχει μετεχειρητικός πόνος, μικρού βαθμού ή καθόλου νοσηρότητα της δότριας περιοχής. - Μόσχευμα από τμήμα του Επιγονατιδικού τένοντα
Έχει θεωρητικά ταχύτερη ενσωμάτωση, αλλά προυποθέτει μεγαλύτερες τομές , μετεγχειρητικό πόνο, και πιθανή νοσηρότητα της δότριας περιοχής. - 3Μόσχευμα προερχόμενο από δωρητή (Ετερόλογο - Πτωματικό)
Αυτού του είδους τα μοσχεύματα κερδίζουν συνεχώς μεγαλύτερη θέση τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Τα πλεονεκτήματα τους είναι η ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία και η απουσία νοσηρότητας της δότριας περιοχής.
