Το εξάρθρημα της επιγονατίδας συνίσταται σε πλήρη παρεκτόπιση της επιγονατίδας από τους μηριαίους κονδύλους και διακρίνεται σε τραυματικό και υποτροπιάζον. Το τραυματικό εξάρθρημα παρατηρείται στο 1% των νεαρών αθλητών ηλικίας 9 ως 15 ετών και συχνά συνοδεύεται από οστεοχόνδρινα κατάγματα (40% ως 50% των περιπτώσεων).
Η βλαισογωνία (γωνία Q>20 μοιρών), η χαλάρωση των έσω καθεκτικών συνδέσμων,η υψηλή θέση της επιγονατίδας, η υποπλαστική επιγονατίδα, η αβαθής μηριαία τροχιλία, ο υποπλαστικός έξω μηριαίος κόνδυλος είναι μερικοί από τους προδιαθεσικούς παράγοντες που οδηγούν σε καθ΄έξιν εξάρθρημα της επιγονατίδας (δηλ. σε αστάθεια). Το 15% - 20% περίπου των περιπτώσεων οξέος τραυματικού εξαρθρήματος της επιγονατίδας, μεταπίπτει σε καθ'έξιν εξάρθρημα.
Η θεραπεία στις περιπτώσεις αυτές είναι χειρουργική και περιλαμβάνει:
- Χαλάρωση (release) των έξω καθεκτικών συνδέσμων και συρραφή με αναδίπλωση των έσω καθεκτικών συνδέσμων ( Αρθροσκοπικά).
- Ανακατασκευή του Έσω επιγονατιδομηριαίου συνδέσμου (MPFL – medial patelofemoral ligament) με mini – open τεχνική. Τα τελευταία χρόνια πολλές μελέτες έχουν καταδείξει την σπουδαιότητα της ανακατασκευής του συνδέσμου αυτού για την σταθερότητα της επιγονατίδος. Η τεχνική περιλαμβάνει την χρήση αυτόλογου μοσχεύματος ημιτενοντώδους τένοντα ή την χρήση αλλομοσχεύματος.
