Ώμος
Ο παγωμένος ώμος (ή συμφυτική θυλακίτιδα) είναι το αποτέλεσμα της δημιουργίας συμφύσεων και ρικνώσεων του αρθρικού θυλάκου. Παρατηρείται συχνά σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, μπορεί να είναι το προιόν κάποιου τραυματισμού, ή να μην οφείλεται σε συγκεκριμένη αιτία (αγνώστου αιτιολογίας).
Οι συχνότερες παθήσεις του δικεφάλου τένοντα στην περιοχή του ώμου σχετίζονται με την μακρά κεφαλή του, και είναι οι εξής:
- Τενοντοπάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
- Αστάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου
Αφορά την «μικρή» άρθρωση του ώμου, την ακρωμιοκλειδική. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού μικρής (πχ πτώσης) ή μεγάλης (πχ τροχαίο) βίας. Χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα, εκτός του πόνου, είναι η προπέτεια του περιφερικού άκρου της κλείδας.
Η ρήξη του τενοντίου πετάλου είναι συνήθως τραυματικής αιτιολογίας (λόγω πτώσης, απότομης άρσης βάρους, ή παράδοξης βίαιας κίνησης) και σπανιότερα το αποτέλεσμα εκφυλίσεως (σε μεγαλύτερες ηλικίες).
Η πιό συχνή αιτία πόνου στον ώμο είναι η άσηπτη φλεγμονή (ερεθισμός) του τένοντα του υπερακανθίου. Ο χρόνιος ερεθισμός (χρόνια τενοντοπάθεια του υπερακανθίου), είναι αποτέλεσμα μικροτραυματισμών και εκφύλισης, και οδηγεί στη διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου και του υμένα, με αποτέλεσμα την δημιουργία του συνδρόμου υπακρωμιακής πρόσκρουσης ή προστριβής (impingement syndrome) του ώμου.
