Το εξάρθρημα του ώμου συνίσταται σε μετατόπιση της βραχιόνιας κεφαλής και παραμονή της εκτός της ωμογλήνης. Είναι συνήθως αποτέλεσμα κακώσεως και γιαυτό καλείται Τραυματικό ενώ σπανιότερα μπορεί να είναι και αποτέλεσμα συνδεσμικής χαλαρότητας (υπεξάρθρημα). Ο συχνότερος τύπος εξαρθρήματος του ώμου είναι το πρόσθιο εξάρθρημα.
Το τραυματικό εξάρθρημα ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες οδηγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό ( >90%) σε καθ΄έξιν εξάρθρημα (δηλ. Αστάθεια). Το εξάρθρημα του ώμου προκαλεί σημαντικές βλάβες σε διάφορα ανατομικά στοιχεία της άρθρωσης όπως ο επιχείλιος χόνδρος ( Bankart lesion), ο θύλακος, οι σύνδεσμοι, η κεφαλή του βραχιονίου ( Hill sachs lesion) και η ωμογλήνη.
Τα τελευταία χρόνια η βελτίωση των αρθροσκοπικών τεχνικών και εργαλείων μας επιτρέπει την ανατομική αποκατάσταση των βλαβών που προέκυψαν λόγω του εξαρθρήματος και την πλήρη επάνοδο του ασθενούς στο ίδιο επίπεδο δραστηριοτήτων που είχε προ του εξαρθρήματος σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η επέμβαση γίνεται με χρήση κάμερας και εφαρμογή 3 πολύ μικρών τομών 5-7 χιλιοστών, η κάθε μία. κατά την οποία τα ανατομικά μόρια ( επιχείλιος χόνδρος , θύλακος) επανακαθηλώνονται με ειδικά ράμματα ( και μικρές άγκυρες) στην ανατομική τους θέση.
Μετά την έξοδο του ασθενούς από το χειρουργείο απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου αναλγησία καθώς και προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή. Δεν υπάρχουν μετεγχειρητικές ουλές. Διεθνώς η αθροσκοπική αποκατάσταση είναι πλέον η επέμβαση εκλογής (έχει αντικαταστήσει την ανοικτή επέμβαση).
